NaVIDAd en COMUNidad. Bizi batera
Ilusioen, aldaketen eta itxaropenen garaia. Gure errealitatea inguratzen duten zirkunstantzien erdian egoteko garaia, baina gogo berrituarekin.
Garai berria, konfiantza duen, zerbait desberdina gertatzen ari dela uste duen gizakiarengan esperantza ernarazteko garaia.
Aprobetxatzeko garaia, opari bat baina baita ardura bat ere delako.
Itxaropenaren Jubileua bizitzeko deia egin zaigun graziazko urte aparta, espiritua berritzeko garaia eta itxaropenaren lekuko izateko aukera, itxaropen-erromes izateko aukera.
Benetako itxaropenaren garaian gaude: jar dezagun arreta munduan dagoen onean, negatibotasunaren eta gaizkiaren tentazioak eraman gaitzan utzi gabe. Pertseberatzeko, konfiantza izateko, sinesteko eta maitatzeko garaia da. Berrikuntzen aurrean ilusioa eta gogoa, ezinezkoa zirudiena, posible egiten da.
Kristau-esperantza dohain bat da, jasotzen dugun grazia da, eta senidetasun- eta elkartasun-hazien forma hartzen du esperantza kutsatzen duten eguneroko keinu eta ekintza txikietan ernetzen uzten dituen pertsona bakoitzean.
“Ume bat aurkituko dozue, oihaletan baturik eta askan etzanda”. Lc 2,12
Zer egin dezakezu zuk?
Aldaketa txikiak jarreretan, harremanetan, konpromisoetan. Itxaropena kutsatzen duten eguneroko keinu eta ekintza txikien moduan ernetzen diren senidetasun- eta elkartasun-haziak barruan daramatzagun pertsonak gara.
Gabonak posible egiten ditugu
- Gure bihotzean eta besoetan pertsona guztientzako sentimendu ederrak kulunkatzen ditugunean, asmo osasuntsuak elikatzen ditugunean, ekintza onak garatzen ditugunean.
- Konfiantza dugunean eta konfiantza ematen dugunean, nork bere burua ematea, maitatzera arriskatzea merezi duela uste dugunean.
- Konformismoa, zalantzak edo porroterako arriskua gainditzen dugunean, bideari ekiteko konfiantza eta indarra dugunean.
- Esperantza oneko egoera iraunkorrean bizi garenean esperantzarik gabeko mundu batean, etorkizun hobe baten alde egiten dugunean eta argia ematen tematzen garenean.
- Pertsonak esklabo bihurtzen dituen edozein sistemaren aurrean gure jarrera kritikoa adierazten dugunean.
- Oparotasunak, xumetasunean dagoen zentzua eta transzendentzia itotzen duen funtsezkoa ez denak eraman gaitzan uzten ez dugunean. Leon aita santuak gogorarazten digu gure erosotasuna, batzuetan, beste pertsona batzuen ahultasunean oinarritzen dela kontuan hartzen ez duen bizimodua arrazoizkotzat jotzeko arriskua dagoela. Xalotasunez bizi garenean, beste pertsona batzuei bizitzen uzten diegu, besterik gabe.
- Jainkoaren Magiaz kutsatzen uzten ditugunean geure buruak, Espiritua emankor bihurtzeko eta gu erabakitasunez inplikatzera, konprometitzera bultzatzeko prest gaudenean.
