Hezkuntzaren nazioarteko eguna

Kalitatezko hezkuntzarik ez izatea desberdintasunen, aukera faltaren eta txirotasunen jatorria da. Hezkuntzaren ezinbesteko balioa pobreziaren belaunaldien arteko transmisioaren funtsezko faktore gisa jarduten du, hau da, urrakortasun- eta gizarte-bazterkeriako egoerak, belaunaldiz belaunaldi, eta, horren ondorioz, pobrezia-arriskuan egoteko aukerak murriztu egiten dira gurasoen hezkuntza-maila handitzen den neurrian. Gainera, hezkuntza espiritu kritikoan eta gizalegezko zentzuan oinarritutako gizarteak eraikitzeko oinarria da; hori guztia jarri da gaur egungo krisi-egoeran, Hezkuntza Sistemak erantzunak eta aldaketak behar dituela eta haurrei begirada jarri behar diela agerian utziz, haien aniztasuna onartuta.

Hori dela eta, Caritasetik hainbat faktore elkartzen diren etxeekiko kezka dugu: prekarietate sozioekonomikoa, gurasoek seme-alaben hezkuntza-prozesuei laguntzeko duten gaitasun desberdina, oinarrizko premien prekarietateak eragindako estres emozionalaren eragina… Horiek guztiek eragina dute NNAetan, eta motibaziorik eza eragin dezakete ikaskuntzan, eskolara edo institutuetara joatean eta, azkenik, hezkuntza-uzteetan.

Egun, hezkuntza-desberdintasunari teknologia-arraila gehitzen zaio, baliabiderik ezagatik ez ezik, familietan kultura teknologikorik ez izateagatik ere sortua. Caritasetik ohartzen gara oso garrantzitsua dela familiak baliabide digital horietara iristea, ez bakarrik eskolako laguntza bermatzeko, baita haien gizarte-isolamendua hausteko eta ingurunearekin lotuta mantentzeko ere, gizarte-partaidetza hedatuz gizarte-komunikazioko kanal eta espazio birtual berrien bidez.

Caritasetik uste dugu erantzunak premiazkoak direla hezkuntza-desberdintasuna geldiarazteko, hori baita haurren arteko aukera-desberdintasunaren abiapuntua. Hezkuntza-sistemak ez luke curriculumeko edukietan jarri behar arreta, baizik eta bestelako ikaskuntzetan ere, hala nola emozioen kudeaketan, pentsamendu kritikoaren sorreran edo gizarte-trebetasun edo balio desberdinen garapenean, hala nola enpatian, egokitzeko gaitasunean edo gatazkak ebaztean. Azken batean, hezkuntza-sistema gizatiartzeko beharra da. Hori dela Caritasen gure hezkuntza-errefortzuko baliabideetatik egiten dugun bide-laguntzaren helburu nagusia, non balio horiek kontuan hartzen diren eta non ikastetxeen eta familien arteko koordinazioa eta hurbilketa oinarrizkoa den.

Horretarako, funtsezkoak dira NNA guztiek hezkuntza-sisteman berme eta aukera-berdintasun handienez jarraitzeko aukera emango duten neurriak.

Hezkuntza-desberdintasunari aurrea hartzea lehentasun bat da. Horretarako, hezkuntza-errefortzuaz eta laguntza emozionalaz gain, funtsezkoa da aisialdi eta denbora libre osasungarria eskaintzea.